DICOTOMÍAS DEL BAILE


"I potser al final, sacsejar..."


sábado, 17 de julio de 2010


A veces me pregunto: ¿Quién te mandaba a ti pedir un Erasmus? No negaré que me hace mucha ilusión vivir esta experiencia. Aventurarme. Conocer cuáles son mis recursos. Mis puntos fuertes y mis puntos débiles. Conocer gente, gente, gente...nueva, diferente, con nuevas cosas que contar. Conocer otro país. Viajar, todo lo que pueda. Aprender a echar de menos. En definitiva: crecer, espavilar, cambiar.

Pero se me hace un nudo en la garganta cuando pienso que voy a estar 6 meses lejos de mi casa. De mi gente. De mi flamenco. NUESTRO FLAMENCO.


En fin chicas...todo esto sólo era para deciros que os voy a echar de menos. Mucho.

2 comentarios:

  1. Guapa! Jo també et trobaré a faltar, els teus bailoteos, les indignacions i tus pies!! Pero tranquil·la que arribaràs i encaixaràs. Segur.
    Un petonet regros!

    ResponderEliminar
  2. yo más coño!!! que tu disfrutaràs com mai..ja veuràs...i nosaltres aqui sense la Rocío...com és possible?? et sembla normal fer-nos això :P jeje

    ResponderEliminar